Dünya genelindeki ekonomik istikrarsızlık koşullalarının yanısıra ülkemizdeki makro ekonomik mali sorunlar, gelir dağılımındaki bozukluklar, yeterli finansman olanaklarına sahip olmayan öğrencilerin yoksunluğunu sürekli artırmaktadır. Bu nedenle, öğrecilerin öğretim dönemlerinde ihtiyaçları için gerekli olan finansmanı daha etkin sağlayacak yeni yöntemlerin geliştirilmesine ihtiyaç bulunmaktadır.

Üniversite öğrenimi 18 yaşından sonra ilk defa fiil ehliyetine sahip olan gençlerin ailelerinden uzaklaştığı bir döneme denk gelmektedir. Üniversite dönemi sadece eğitim ile ekonomik bir gelecek kurma yeri değil aynı zamanda gerek yaşam kültürünün oluşması, gerekse de ilk defa karşılaşılan farklılıklarla toleransın geliştirilmesi gereken bir dönemi kapsamaktadır. Öğrencilerin kısıtlı olanakları ile sosyal ihtiyaçlarının da karşılanamama riskinin, öğrencilerin dayanışma için kendilerine benzer diğer öğrencilerle birlikte hareket etmelerine ve doğal bir gruplaşamaya da itme potansiyeli bulunmaktadır. Özellikle kısıtlı ekonomik ve sosyal olanaklara erişmedeki rekabet, grupların diğer gruplarla rekabet etmesine üniversite eğitimi ile beklenen farklılıkların kaynaşması yerine ayrışmasının derinleşmesi tehlikesini de beraberinde getirmektedir.

üksek öğrenimini finanse etmek isteyen öğrencilerin ulaşabilcekleri burs programları ihtiyaç, başarı ve istihdam olarak ortaya çıkmaktadır. İhtiyaç bursunun da devamı için asgari bir başarı şartı aranabilmektedir. Kamu tarafından sağlanan burs veya krediye ulaşma olanağı daha olası olmakla birlikte, araştırma ve istihdam burslarının sınırlılığı ve vakıf veya dernek burslarının kısıtlı kaynakları nedeniyle tüm öğrencilerin ulaşma olanağı bulunmamaktadır.

Mevcut yasal düzenleler gereğince öğrencinin burs alabilmesi için önce bir başarı göstermesi gerekirken, başarısızlık durumunda öğrencinin bursu kesilmektedir. Anayasamızın 42 maddesinde sadece başarılı öğrencilerin yoksunluğunun giderilmesine yer verilmiş olması düzenlemeyi anayasaya uygun hale getirmekle birlikte fiili durumda maddi olanağı yeterli olmayan, daha farklı bir ifade ile öğrenci yoksunluğu başarısızlıkla ortadan kalkabilecek bir durum değildir. Farklı sebeplerle başarısız olmuş veya başarılılara kıyasen başarısız olmuş öğrencinin yoksunluğunun giderilememesi bu öğrencilerin çalışma ve gelir elde etme ihtiyaçlarını artırarak ders çalışması gereken zamanın kısıtlanmasına ve daha da başarısız olmalarına neden olmaktadır.